Zima, zima, zima… Pada, pada śnieg…

Zima w przeciwieństwie do wiosny, najwcześniej pojawia się w górach. Śnieg w górach to coś najpiękniejszego na świecie. Przymrozek, szron, białe drzewa, to wrażenia wizualne, których brak rekompensować może jedynie ulubiona czekolada. Białe kryształki i śnieżynki wprowadzają w błogi nastrój, podczas tej smutnej szarej pory roku. Przypominają się nam szczęśliwe chwile, dzieciństwo, bitwy na śnieżki i zjeżdżanie na sankach z górek. Niektórzy dorośli jeszcze do dziś z tego nie wyrośli.

…

…

Wracając do czekolady – chociaż nie! Czekolada to chwilowa rozkosz, a przymarznięty śnieg do gałęzi drzew pokazuje nam krajobraz w formie szkieletowej. To jest właśnie czas, kiedy drzewa i krzewy jak po rentgenie, pokazują nam swój „układ kostny”. Tutaj już nie faktura liścia, czy budowa kwiatów jest istotna, lecz ich nagość. Czyli to, czym są naprawdę, bez ubioru.

…

…

Na białym śniegu możemy doskonale odnaleźć odzwierciedlenie zwierzęcych wędrówek. Zimowe życie zwierząt jest odmienne od życia w innych porach roku. Skupia się wokół jedzenia, poszukiwania go i odpoczynku. To czas, kiedy łatwiej namierzyć nam duże zwierzęta i poznać ich zwyczaje. Ale pamiętaj, nie należy im się zbytnio naprzykrzać, bo można je wystraszyć.

…

…

Może pod koniec zimy uda się nam podejrzeć lądowe drapieżniki, np. rysie, wilki lub lisy, które na ten czas mają zaplanowane gody.

A spoglądając do góry, w koronach leśnych drzew, możemy dojrzeć dzięcioły lub sikorki, które swoim śpiewem w cieplejsze dni stycznia zwiastują wiosnę.

…